De Saint Kizito school

Toen we in 2017 de school voor het eerst bezochten, bevonden zich het interieur van de schoolgebouwen en de buitenzijde ervan in een erbarmelijke staat. Vuile muren en vloeren vol met gaten, gescheurde schoolposters aan de muren, geen schoolborden maar zwarte bordverf op de muren, onvoldoende lesmateriaal, oude houten ramen zonder glas en lekkende daken met als gevolg vochtige en beschimmelde klaslokalen. Er zijn onvoldoende toiletten, ze zijn vuil en onafgewerkt, er is geen privacy voor opgroeiende meisjes. De overheid heeft sinds de bouw van de school in 1989 nooit enige investering gedaan, waardoor de schoolgebouwen stelselmatig verloederden. Naast de twee hoofdgebouwen "Upper en Lower Block" (waar alle klassen in gehuisvest zijn) is er ook nog een gebouw waar een aantal kinderen en leraars slapen (dormitory), met matrassen op de grond en zonder enige basisvoorziening. In de school is onvoldoende drinkwater en dit is dan nog eens vervuild doordat het regenwater via de daken in citernes wordt opgevangen. Er is geen elektriciteit aanwezig in de schoolgebouwen. Verder is er nog een vervallen keukengebouwtje.

Genoeg redenen dus om van hieruit iets te doen voor onze Afrikaanse medemensen. Met relatief weinig geld kan je daar echt een verschil maken. De wijze waarop wij deze school momenteel steunen is direct en het geld wordt voor honderd procent besteed.

In 2019 en 2020 werden de twee hoofdvleugels "Upper Block" en "Lower Block" grondig gerestaureerd.

De lagere school bestaat uit zeven klassen, daarnaast zijn er nog twee kleuterklassen. In tegenstelling tot in België doorlopen de kinderen in Oeganda zeven jaren basisonderwijs. Een twaalftal enthousiaste leraars en stafpersoneel staan ter beschikking en doen het onmogelijke voor een zeer schamel loon. De school telt officieel 503 leerlingen, doch het aantal kinderen dat effectief school loopt ligt beduidend lager (ongeveer 350). De kinderen haken af omdat de ouders de jaarlijkse schoolbijdrage van ongeveer 30 euro/jaar voor de boeken, het schrijfgerief en het schooluniform niet kunnen betalen, of zij blijven weg omdat zij thuis moeten meehelpen in het huishouden, met landbouw- of andere activiteiten. Ongeveer 80 procent van de kinderen die hier school lopen komt uit gezinnen die onder de armoedegrens leven. Het betreft hier een staatsschool, maar de overheidssubsidies zijn ontoereikend om zelfs maar in de basisbehoeften te voorzien. Twee leraars worden door de lokale gemeenschap bekostigd (private teachers).

Namagoma (district Kalungu) ligt op 15 km van Masaka, een regionale stad ongeveer zo groot als Maastricht of Brugge (120.000 inwoners), op enkele tientallen kilometers ten zuiden van de evenaar, in het zuidwesten van Oeganda. Vlakbij de schoolgebouwen ligt een mooi gerestaureerd kerkje. We werden er tijdens ons bezoek hartelijk verwelkomd door priester Alipio, die naast de lokale gemeenschap ook een belangrijke bijdrage levert aan de ontwikkeling van de school. Eén ding kan je niet ontkennen, de school ligt wondermooi ingeplant in het groene en glooiende landschap. We zeiden toen nog : “Hoe prachtig is het hier”. De landschapselementen doen sterk denken aan Zuid-Limburg, de omgeving is overwegend groen in alle schakeringen en het is er redelijk heuvelachtig. De school ligt op meer dan 1300 meter boven het zeeniveau. Het hele jaar door is het er aangenaam warm, met een gemiddelde temperatuur van 28 à 30 graden. De wegen in de streek zijn overwegend in verharde aarde, maar zijn goed bereidbaar, ook in de vochtige seizoenen.

De Saint Kizito Namagoma Primary School